Köpekli hayatım
Sabahları sahilde yürüyüş yapmaya çıktığımda köpekleriyle koşan, yürüyüş yapan insanları gördükçe aklımda hep acaba ben de bir köpek sahiplensem mi? Sahiplenirsem bakabilir miyim gibi sorular oluşmaya başladı. Zaman köpek sahipleriyle muhabbet kurmaya başladım ve onlarla vakit geçirip köpek bakmanın zorlukları hakkında bilgi edinmeye başladım. Çooğu köpek sahibi beni çok cesaretlendirdi köpek bakımının çok güzel bir şey olduğunu, bir köpeğin karşılıksız sevgisine sahip olmanın çok güzel olduğunu anlattılar ve en önemlisi köpek bakmanın sanıldığı kadar zor olmadığını anlattılar, hatta yürürken denemem için köpeğinin tasmasını bana verenler bile oldu.
Bir gün muhabbet ettiğim köpek sahiplerine biri köpeğinin doğum yaptığını ve yavrulardan birini bana vermek istediklerini söyledi ben ilk başta şok oldum ve sonra yavruları görmeye gittim. Minnacık yavruları kucağıma alıp alıp sevdim ama biri vardı ki o dizimin dibinden ayrılmadı hemen kucağıma çıktı ve orada kaldı öyle onu sahiplenmeye karar verdim. Gerekli eşyaları konuştuk ve köpeği ancak gerekli şeyleri alınca eve alabileceğimi söyledim. İhtiyacım olan köpek malzemeleri ni aldıktan sonra köpeği almaya eve gittim ve tasmasını takıp kucağıma aldım direk onun benim evime gittiğini anladığına eminim gözleri parlıyoru beni gördüğünde. Evimize vardığımıza veterinerimi arayıp ertesi gün için ranevu aldım bu süre zarfında köpeğimi eve alıştırdım yatacak yerini hazırladım ve en önemlisi onun için aldığım beğenip beğenmeyeceğini bilmediğim köpek mamasını verdim önce bana sonra mamaya baktı biraz kokladıktan sonra yemeye başladı. O an gerçekten ne kadar sevindim anlatamam yeni evinde ilk yemek yemesiydi ve gerçekten afiyetle yedi.
Bir cevap yazın